از لحظه ای که آمدی ...

                                                                                                         در حسرت ناخونک زدن  اونهم برای چند ثانیه... ببین چطور بغض کردی شکموی نازم             آروینم         ماهگیت مبارک     ...

آروین جونی ، از این روروئکت  وقتی کوچیک بودی زیاد استفاده نکردی  چون چرخاش کوچیک بودند و نمی تونستی روی  فرش حرکتش بدی ... همون موقع مامان فاطی مهربون برات یه روروئک دیگه با چرخهای بزرگ گرفت  و این روروئکت بی استفاده موند خیلی دلم سوخت چون دوست داشتم از همه وسیله هات  بخوبی استفاده کنی ... ...تا اینکه یه روزی  داشتم کمدتو تمیز می کردم چشمت به چرخاش افتاد و با خوشحالی  گفتی : ماشینه ، ماشینهای بزلگ ( بزرگ ) مامان می خوامت (   مامان می خوامش )  من هم برات آوردمش پایین  و رفتی توش و حسابی بازی کردی  از این اتاق به اون اتاق و  الان دیگه جزء اسباب بازی های فابریکته ...

  یه سلام گنده ی گنده  ... به همه ی اونایی که خواسته یا نا خواسته اومدن پیشمون  من هم مثل مامان امیر سام جونم روزی که تصمیم گرفتم برای آروین جون تو نی نی وبلاگ یه خونه کوچیک برای ثبت خاطرات و عکسهای خوشگلش بسازم فکر نمی کردم که  قراره اینهمه دوست، اینهمه تجربه، این همه خاطره ی قشنگ با دوستای مهربون که قلبشون به وسعت دریاست و نگاهشون پر از عشق و صفاست  داشته باشم  چه قدر زیبا و لذت بخشه   ...انگار داریم باهم ودر کنار هم بچه های شیرینمونو بزرگ می کنیم    به راحتی،   تجربیات ، آموخته ها  و سلایق و هنرها و ابتکارات  همو می بینیم وازهرکدوم که بخوایم  بهره می بریم  و...